ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αρ. Πρκτ. 26/2020
Αλγεινή εντύπωση προκαλεί η μεθόδευση για το καινούργιο βαθμολόγιο που προωθεί το Υπουργείο προστασίας του Πολίτη για τους αστυνομικούς.
Οι έντονοι προβληματισμοί μας απορρέουν από το γεγονός ότι δεν λαμβάνονται καν υπόψη οι δικαστικές αποφάσεις που ορίζουν την αποκατάσταση του μισθολογίου στα επίπεδα του 2012. Βλέπουμε μια κυβέρνηση η οποία όχι μόνο να «αθετεί» και να μας «εμπαίζει» με τις υποσχέσεις της, αλλά να «αγνοεί» επιδεικτικά τις δικαστικές αποφάσεις μόνο όμως για τους αστυνομικούς!
Για όλες τις κοινωνικές ομάδες έκανε «σημαία» της, την τήρηση των δικαστικών αποφάσεων και ότι θα τις σεβαστεί όπως οφείλει να κάνει μια εκλεγμένη κυβέρνηση. Για την Ελληνική Αστυνομία αυτό δεν ισχύει;
Έφερε ένα βαθμολόγιο ικανοποιητικό για το Πυροσβεστικό και το Λιμενικό Σώμα (προφανώς έπρεπε να γίνει) όμως δεν πράττει το ίδιο για την Ελληνική Αστυνομία και τους υπηρετούντες σε αυτήν.
Έφερε ξεχωριστό Προεδρικό Διάταγμα για να ικανοποιήσει τους αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας διαχωρίζοντας τους από το υπόλοιπο σώμα. Δεν μπορούσε να τα υλοποιήσει με το νέο βαθμολόγιο;
Γιατί αυτός ο διαχωρισμός;
Μήπως το νέο βαθμολόγιο είναι ο «ενταφιασμός» του χαμηλόβαθμου προσωπικού, πού κακά τα ψέματα, αυτό συνέχεια «βγάζει» τα κάστανα από την φωτιά;
Μήπως επειδή είναι η μέγιστη κοροϊδία – εμπαιγμός του Ειδικού Φρουρού – Συνοριοφύλακα – Αστυφύλακα (ανακριτικού και μη);
Θα δεχτούν διατάξεις από τις προτάσεις μας πού είναι υπέρ του χαμηλόβαθμου προσωπικού ή θα υιοθετήσουν μόνο αυτές που τους «βολεύει» από άλλες προτάσεις;
Όσο για την πολυδιαφημισμένη «αύξηση» της αποζημίωσης των νυχτερινών ωρών (από 48 σε 64) και διαφημίζεται ως συνδικαλιστική επιτυχία, τονίζουμε ότι στο Λιμενικό Σώμα αποζημιώνονται όσα νυχτερινά εργάζονται. Πάλι δυο μέτρα και δύο σταθμά, εις βάρος των αστυνομικών.
Οφείλει επιτέλους η πολιτική ηγεσία και ο ίδιος ο πρωθυπουργός να κάνουν πράξη τα όσα μας έχουν υποσχεθεί. Να φέρουν ένα πραγματικό βαθμολόγιο στο οποίο δεν νοείται να μην υπάρξει αναγνώριση της επικινδυνότητας του «λειτουργήματος» του αστυνομικού όπως και οι ίδιοι το έχουν αναφέρει τόσες φορές! Εκτός και αν απλώς τα λένε για να τα ακούμε.
Είναι ασέβεια, προς τους τόσους νεκρούς του σώματος και τους οικείους τους πού καλούνται να σηκώσουν το βάρος της απώλειας των ανθρώπων τους, να μην θεσπιστεί και να μην αναγνωριστεί από την πολιτεία η επικινδυνότητα του «λειτουργήματος» του αστυνομικού.
Κύριοι και η υπομονή έχει και τα όρια της.